سرودها و مزامیر

مزمور ۱۱

   توکل بر خداوند

۱ من به خداوند توکّل دارم. چرا به من می‌گویید: «مانند پرنده به کوه‌ها فرار کن.  ۲ زیرا شریران کمان به دست گرفته و تیر را به زه نهاده‌اند تا آن را در تاریکی به سوی نیکان پرتاب کنند.  ۳ در زمانی که نیکی از بین رفته است، نیکان چه می‌توانند بکنند؟»  
۴ خداوند در معبد مقدّس خویش است. تخت خدا در آسمان استوار است. او همه جا مراقب مردم است و هر چه می‌کنند، می‌داند.  ۵ خداوند مردم نیک و بد را یکسان مورد آزمایش قرار می‌دهد. او با تمام وجود از بدکاران بیزار است.  
۶ بر شریران، باران آتش و گوگرد می‌فرستد و نصیب آنان، بادهای سوزاننده است.  ۷ خداوند عادل است و نیکوکاران را دوست می‌دارد و درستکاران در پیشگاه او خواهند زیست.

این سرود را می‌توانید به صورت فایل‌های صوتی و تصویری دریافت کنید.